Strona główna Blog Strona 98

Czas wizyty u lekarza ma szansę się wydłużyć. Pomóc ma w tym opracowywana aplikacja archiwizująca historię choroby i analizująca zebrane dane

Wizyta u lekarza w Polsce trwa średnio 10 minut. Część cennego czasu zajmuje wypełnianie dokumentacji. Można go zaoszczędzić dzięki zaprojektowanej przez Polaków mobilnej aplikacji, która gromadzi historię choroby i dzięki temu skraca czas wypisywania dokumentów. Aplikacja służy do przechowywania danych, a także analizowania i wyciągania wniosków z dostępnych informacji medycznych. Co ważne, taka elektroniczna karta zdrowia ma być dostępna nie tylko dla lekarzy i szpitali, lecz przede wszystkim dla pacjenta.

– Polski system, jak każdy system zdrowia, potrzebuje elektronicznej dokumentacji. Potrzebujemy, żeby wszystko było trzymane w jednym miejscu. To na pewno poprawi jakość usług i ułatwi pracę lekarzom, powinno też przyspieszyć nam pracę. Do tej pory, jeżeli przychodziliśmy do nowej kliniki, gdzie nasze dane nie były obecne, i opowiadaliśmy o jakimś problemie, to lekarz prowadzący musiał wszystko wpisać do systemu. Teraz, znając historię naszej choroby, będzie w stanie postępować lepiej i szybciej – mówi agencji informacyjnej Newseria Innowacje Sebastian Suchanowski, założyciel SynappseHealth.

Międzynarodowy zespół naukowców, m.in. z Wielkiej Brytanii i Finlandii, opublikował w „British Medical Journal” wyniki badań dotyczące długości wizyt u lekarzy pierwszego kontaktu. Wynika z nich, że w Polsce średnia wizyta u lekarza trwa zaledwie 10 minut. Część cennego czasu zajmuje wypisywanie dokumentacji, można go jednak zaoszczędzić dzięki aplikacji polskiej firmy SynappseHealth.

– Głównym celem aplikacji jest umożliwienie każdemu przechowywania swoich danych medycznych w chmurze. Nie ograniczamy się do konkretnego typu odbiorców, będziemy obsługiwać osoby, które mają choroby przewlekłe i schorzenia wymagające regularnych pomiarów, regularnych wizyt, także matki z dziećmi, które pojawiają się u lekarza co dwa–trzy tygodnie, kiedy dzieci wchodzą w wiek przedszkolny, czy osoby aktywne sportowo, które dbają o zdrowie – wymienia Sebastian Suchanowski.

Aplikacja ma wesprzeć przede wszystkim lekarzy podczas wykonywania obowiązków, a czas, który obecnie poświęcają na wywiad, przeznaczą na diagnostykę i leczenie. SynappseHealth sprawdzi się także w sytuacji zagrożenia życia. Zamiast przeszukiwać system, lekarze czy ratownicy medyczni wszystkie informacje znajdą w jednym miejscu, w tym np. dane dotyczące alergii na leki. W aplikacji znajdzie się też historia choroby, wszystkie wizyty lekarskie, objawy i diagnozy.

– W SynappseHealth mamy trochę inne podejście do elektronicznej karty zdrowia, tradycyjnie jest to po prostu miejsce, w którym przechowujemy nasze dane medyczne. Chcemy rozwiązać problem prywatności, obecny w tej chwili nie tylko w Polsce, że nasze dane medyczne są wszędzie, ale nie u nas – tłumaczy założyciel SynappseHealth.

Elektroniczna karta zdrowia, a taką może być aplikacja SynappseHealth, pozwala przechowywać wszystkie informacje w jednym miejscu. Ogranicza niepotrzebne badania, oszczędzając zarówno czas, jak i pieniądze, umożliwia lekarzom szybkie przetwarzanie i analizowanie informacji w celu ograniczenia błędów medycznych i poprawy wyników leczenia.

Dane medyczne należą do grupy danych wrażliwych, przeważnie są jednak rozproszone po różnych klinikach. W każdej z nich znajduje się jednak tylko część danych. Aplikacja ma rozwiązać problem związany z prywatnością, m.in. dzięki odpowiedniemu szyfrowaniu.

– To, nad czym teraz głównie pracujemy, to szyfrowanie tzw. end-to-end, które polega na tym, że nawet my jako system nie jesteśmy w stanie odczytać danych. Tylko użytkownik z poziomu aplikacji, gdzie przechowuje odpowiednie klucze szyfrujące, jest w stanie odczytać te informacje. Naszym celem jest, żeby wszystkie informacje ze wszystkich źródeł trafiły do aplikacji. I wtedy, czy to też osoba z zagranicy mieszkająca w Polsce, która nie mówi w danym języku, może przetłumaczyć rzeczy, które są tak naprawdę wybierane ze słownika, jak symptomy czy nazwa schorzenia – podkreśla Sebastian Suchanowski.

SynappseHealth wydało już pierwszą wersję swojej aplikacji, tzw. proof of concept, chcąc sprawdzić, jak użytkownicy korzystają z tego typu produktów. W tej chwili trwają prace nad aplikacją z pełną funkcjonalnością.

źródło: innowacje.newseria.pl

Pandemia uwypukliła braki kształcenia zawodowego w Polsce. Na rynku brakuje pracowników dla wysoko rozwiniętego przemysłu

Wywołane przez pandemię przyspieszenie cyfryzacji w przemyśle obnażyło głębokie niedopasowanie polskiego rynku pracowników do potrzeb pracodawców. Zarządzający firmami narzekają na brak rąk do pracy, bo dostępni na rynku kandydaci nie posiadają odpowiednich kwalifikacji. Coraz bardziej automatyzujący się przemysł nie potrzebuje już wykonawców fizycznych czynności, lecz operatorów zaawansowanych technologicznie maszyn, sterowanych przez komputery. – Tymczasem polska edukacja nie wyposaża absolwentów w umiejętności potrzebne na rynku pracy – oceniają eksperci Trenkwalder Polska i podkreślają, że to wymaga zmian w systemie edukacji i kształcenia zawodowego.

 Luka kompetencyjna jest dosyć dużym problemem dla pracodawców i całej gospodarki. Jest problem z pozyskaniem odpowiednich pracowników na wszystkich poziomach organizacji, ale najtrudniej jest na stanowiskach niższych – mówi agencji informacyjnej Newseria Biznes Joanna Rutkowska, dyrektor personalna w agencji zatrudnienia Trenkwalder Polska. – Mamy wciąż bardzo konkretny odsetek bezrobotnych, natomiast nie ma rąk do pracy, dlatego że przemysł bardzo idzie w kierunku zmian technologicznych. Możemy dostarczać pracowników niewykwalifikowanych, ale tych wykwalifikowanych po prostu nie ma.

Pozyskanie pracowników o odpowiednich umiejętnościach często sprowadza się do szukania ich poza granicami Polski. Tu jednak utrudnienie stanowią procedury związane z zatrudnianiem obcokrajowców. Z kolei zapewnienie pracownikowi szkoleń w przypadku konieczności przyuczenia go do pracy oznacza wielotysięczne wydatki ze strony pracodawcy.

Stopa bezrobocia w Polsce spada – z danych GUS wynika, że w lipcu br. wyniosła 5,8 proc., o 0,3 pkt proc. mniej niż przed rokiem i 0,1 pkt proc. mniej niż w czerwcu br. Według metodologii Eurostatu wyniosła w czerwcu 3,6 proc. i była jedną z najniższych w UE, ale mimo to liczba osób w wieku 15–74 lata, będących bez pracy, chcących ją podjąć i aktywnie jej szukających choć przez pewien czas w ciągu ostatnich czterech tygodni, wyniosła 614 tys.

– Dzisiejszy rynek pracy zdecydowanie nie dostarcza pracowników o odpowiednich kompetencjach. W latach 90. nastąpiła całkowita transformacja w edukacji i rozwój kształcenia wyższego. Mamy zdecydowaną nadpodaż absolwentów uczelni wyższych wszelkiego rodzaju, natomiast kształcenie zawodowe zostało całkowicie zarzucone, przekwalifikowane, a w związku z tym trochę straciło na atrakcyjności dla firm – zwraca uwagę Joanna Rutkowska. – Przez to nasz rynek cierpi teraz na brak wykwalifikowanej kadry technicznej z odpowiednim wykształceniem.

Jak podkreśla, zmiany są potrzebne w całym systemie edukacji, który wciąż w dużej mierze opiera się na sekwencji „zakuć, zdać, zapomnieć”. Szkoły zamiast na praktykę stawiają na teorię.

 Młodzież przeładowywana jest wiedzą. Problemem nie jest więc dostęp do wiedzy, ale w tym, że trzeba się nauczyć tę wiedzę selekcjonować i analizować, wyciągać wnioski i odróżniać fałsz od prawdy. Natomiast nasze szkoły, nasz system edukacji jak gdyby pozostał w poprzednim wieku, zupełnie nie rozumiejąc tej zmiany. To niestety powoduje kolejne problemy na przyszłość – wypuszczamy ludzi, którzy nie są przygotowani do radzenia sobie we współczesnym świecie zawodowym – ocenia dyrektor personalna w agencji zatrudnienia Trenkwalder Polska. 

Kolejna przyczyna poważnej luki kompetencyjnej wynika z charakteru inwestycji, które do tej pory najczęściej lokowały się nad Wisłą. Nie były to zakłady wymagające wysokich umiejętności technologicznych, lecz przede wszystkim dostępu do taniej siły roboczej.

Na ten obraz nakłada się czynnik psychologiczny, który powoduje, że dzieci pokolenia, które wchodziło na rynek pracy w latach 90. i ciężko pracowało, by osiągnąć status klasy średniej, nie czują presji ani potrzeby samokształcenia. W efekcie wielu młodych ludzi nie podejmuje żadnych aktywnych działań, oczekując, że wszystko otrzymają od pracodawcy, tak jak wcześniej dostawali od rodziców. Tymczasem zachodzące na rynku coraz szybciej zjawiska powodują, że przystosowywać się do nowych warunków będzie trzeba przez całe zawodowe życie i nawet kilkakrotnie w jego trakcie zmieniać zawód, m.in. poprzez kursy, także online.

 Kształcenie kursowe w tej chwili ma bardzo duże znaczenie. Młodzi ludzie zaczynają rozumieć, że to są możliwości, dzięki którym mogą pozyskać nowe kompetencje. Mam poczucie, że pomogła w tym także pandemia. Zorientowali się, że mają bardzo szeroki dostęp do kształcenia online’owego, które wymaga wprawdzie dużo wysiłku, zaangażowania, nieraz pieniędzy, ale dzięki niemu mogą pozyskać nowe kompetencje, zmienić zawód, poszerzyć swoje możliwości – mówi Joanna Rutkowska.

źródło: innowacje.newseria.pl

Sztuczna inteligencja pozwala złapać piratów drogowych. Algorytmy zarządzają ruchem i zastępują strażników miejskich

Inteligentne miasta wykorzystują duże zbiory danych do podejmowania decyzji, a gigantyczny rozwój internetu rzeczy w motoryzacji umożliwia zbieranie i przekazywanie takich danych. To właśnie transport jest głównym czynnikiem wpływającym na obszary miejskie – inteligentne systemy transportowe, często wykorzystujące centrum zarządzania ruchem do monitorowania i koordynowania dużej sieci czujników, wspomagają algorytmami pracę urzędników, także w Polsce. W Warszawie e-kontrola pozwala wyłapać piratów drogowych, w Gdyni sztuczna inteligencja ewidencjonuje infrastrukturę drogową.

– Miasta mogą wykorzystywać dane oraz inteligentne systemy do zarządzania drogami przede wszystkim po to, żeby wspierać procesy decyzyjne na różnym poziomie, także strategicznym, czyli gdy mówimy np. o planowaniu rozwoju infrastruktury w skali całego miasta, rozwoju czy modernizacji infrastruktury, związanymi z rozbudową miasta, powstawaniem nowych osiedli. Pomagają też w codziennych procesach decyzyjnych związanych np. z utrzymaniem infrastruktury w należytym stanie – mówi agencji informacyjnej Newseria Innowacje Szymon Ciupa, ekspert smart city w Smart Factor.

Inteligentne miasta wykorzystują duże zbiory danych do podejmowania decyzji, a transport jest głównym czynnikiem wpływającym na obszary miejskie. Inteligentne systemy transportowe, często wykorzystujące centrum zarządzania ruchem do monitorowania i koordynowania dużej sieci czujników, znajdują innowacyjne sposoby na poprawę mobilności miejskiej. Motoryzacyjny internet rzeczy pomaga w gromadzeniu i analizowaniu danych, a inteligentne miasta wykorzystują zarówno aktualne, jak i historyczne dane o ruchu drogowym do podejmowania krytycznych decyzji.

Przykładem może być Singapur. Miasto zostało nazwane przez KPMG pierwszym przygotowanym do wdrożenia pojazdów zautomatyzowanych. Bogaty w dane inteligentny system transportowy, z możliwością dostarczania społeczeństwu ostrzeżeń o ruchu drogowym w czasie rzeczywistym, sprawił, że miasto jest jednym z najmniej zatłoczonych na świecie.

Londyn uruchomił z kolei Sitraffic Fusion, program przeznaczony do zarządzania ruchem na podstawie danych uzyskanych z połączonych do sieci pojazdów. Ma być kluczowym elementem londyńskiego systemu optymalizacji czasu rzeczywistego, który wcześniej zarządzał drogami za pomocą danych zbieranych z czujników na drogach, z kamer i połączonej infrastruktury.

Sztuczna inteligencja wspomaga też pracę urzędników, przypomina np. o konieczności przeprowadzenia remontu, alarmuje, kiedy skończy się gwarancja na dany odcinek drogi, czy wskazuje, że należy postawić znak drogowy.

– Inteligentne systemy do zarządzania drogami przejmują część obowiązków urzędnika. Wspomagają go sztuczną inteligencją, algorytmami i danymi po to, żeby mógł się skoncentrować na prawidłowych decyzjach – tłumaczy Szymon Ciupa.

Także polskie miasta z powodzeniem wdrażają rozwiązania smart city zaprojektowane przez rodzime firmy. W Gdyni Smart Factor jest odpowiedzialna za wdrożenie oprogramowania SmartGEM do ewidencji dróg i obiektów mostowych, zajęcia pasa drogowego wraz z reklamami, projektowania i ewidencji organizacji ruchu czy wykonania inwentaryzacji i fotorejestracji oznakowania dróg.

– Zarząd dróg w Gdyni jako jeden z niewielu w tym kraju kompleksowo wykorzystuje dane przestrzenne do skutecznego zarządzania swoją infrastrukturą w terenie, a także wystawiając e-usługi dla mieszkańców, co upraszcza nam codzienne funkcjonowanie – wskazuje Tomasz Turczynowicz, prezes Smart Factor.

Z kolei w Warszawie elektroniczne samochody zastąpiły pracę straży miejskiej. Skanują tablice rejestracyjne zaparkowanych pojazdów i porównują z bazą tych, których parkowanie jest opłacone. Wskazują nie tylko numer rejestracyjny, lecz także markę auta, miejsce parkowania oraz odległość od auta e-kontroli. Zarząd Dróg Miejskich ocenia, że jedno auto mogło skontrolować 10 razy więcej zaparkowanych samochodów niż dwuosobowy pieszy patrol. Po udanym pilotażu miasto zakupuje już kolejne maszyny tego typu.

– To przykład kompletnego wykorzystania możliwości, jakie daje nam technologia. Do dzisiaj te same prace wykonywało kilkuset studentów, którzy nie byli w stanie dać takich efektów jak wykorzystanie technologii. Musimy przez 24 godziny na dobę na określonych terenach weryfikować, jakie jest napełnienie stref płatnego parkowania, kto parkuje, skąd przyjechał, ile przebywa. To pozwala w bardzo prosty, ale też skuteczny sposób dobrze projektować strefy płatnego parkowania – mówi prezes Smart Factor.

Jak wskazuje, przyszłością zarządzania infrastrukturą drogową są plany zrównoważenia mobilności miejskiej.

– One nie funkcjonują bez danych i odpowiednich narzędzi. W najbliższym czasie zdecydowanie nakłaniamy urzędników, aby zapoznawali się zarówno z możliwościami poszczególnych narzędzi, jak też byli już przekonani, aby wykorzystywać dane, nie tylko te, które dostarczamy, ale też te, które są już w ich posiadaniu – wskazuje Tomasz Turczynowicz.

Globalny rynek inteligentnych miast gwałtownie rośnie. Research and Market szacuje, że w 2025 roku osiągnie wartość ponad 820 mld dol.

źródło: innowacje.newseria.pl

Specjaliści IT doceniają pracę zdalną. Jedna trzecia z nich chciałaby pracować z domu przez większość czasu, ale nie wyłącznie

0

Niespełna 4 proc. specjalistów IT chciałoby w przyszłości pracować wyłącznie w biurze, a 16 proc. w pełni zdalnie. Zdecydowana większość wybiera jeden z wariantów pracy hybrydowej – prawie jedna trzecia chciałaby przez ok. 90 proc. czasu pracować zdalnie. To wnioski z ankiety przeprowadzonej przez firmę 7N w Polsce, Danii i Indiach. Co ciekawe, postrzeganie pracy zdalnej jest różne w poszczególnych krajach i zależy m.in. od przyzwyczajeń i podejścia do pracy w grupie. W Polsce jest wielu zwolenników tej formy współpracy.

Jak pokazały wyniki ankiety przeprowadzonej przez 7N w trzech krajach, gdzie firma ma najwięcej konsultantów IT, postrzeganie pracy zdalnej podczas pandemii koronawirusa zależy głównie od tego, jaki styl pracy dominował przed lockdownem. W Polsce w trybie zdalnym przed pandemią pracowało 29 proc. badanych konsultantów IT. To wciąż mniejszość, jednak znacznie więcej niż w Danii (3 proc.) czy Indiach (5 proc.). 27 proc. respondentów z Polski pracowało w formie hybrydowej, łącząc pracę z biura i z domu, a 43 proc. stacjonarnie. Dla porównania w Danii odsetek osób pracujących w biurze wynosił 56 proc., a w Indiach – 68 proc. Z kolei praca hybrydowa była przed lockdownem najbardziej popularna wśród Duńczyków – wybierało ją 41 proc. konsultantów IT.

– Polscy specjaliści IT w niewielkim stopniu chcą wracać do pracy wyłącznie w biurze. Mają już dość duże doświadczenie w pracy zdalnej przed pandemią. Z kolei Duńczycy w większym stopniu chcą wracać do biura, tam jednak doświadczenie z pracą zdalną było mniejsze a jednocześnie upowszechniła się inna niż w Polsce kultura pracy – specjaliści IT z Danii lubią odbywać spotkania, warsztaty itp. Oni też zauważyli, że wydajność online’owych spotkań znacznie spadła, są gorsze jakościowo niż przed pandemią – komentuje w rozmowie z agencją Newseria Biznes Jakub Strzemżalski, wiceprezes zarządu 7N.

Połowa respondentów przyznała, że w ubiegłym roku wzrosła liczba spotkań i rozmów głosowych odbywanych online, a tylko 3 proc. uważa, że uczestniczy w nich rzadziej niż kiedyś. Eksperci z sektora IT odnotowali też wzrost liczby wysyłanych e-maili: 23 proc. ankietowanych przyznało, że wysyła ich więcej. Co ciekawe, wśród pracujących w Polsce było relatywnie najwięcej osób, które nie odczuły wzrostu intensywności komunikacji e-mailowej i rozmów przez komunikatory. W Danii i Indiach odsetek konsultantów deklarujących, że znacznie częściej korzysta z narzędzi do zdalnej komunikacji, był średnio o 10 punktów procentowych wyższy niż w Polsce. Ocena tego stanu rzeczy jest jednak w tych krajach odmienna. Duńczycy lubią spotkania twarzą w twarz, więc wymiana maili i telekonferencje mogą być dla nich nieco frustrujące. Za to w Indiach preferowane są pisemne instrukcje, dlatego większa liczba tekstowych komunikatów jest tam odbierana pozytywnie.

– Różnice w podejściu do pracy zdalnej wynikają częściowo z doświadczeń sprzed pandemii, a częściowo z kultury pracy w poszczególnych krajach lub kultury organizacji, w których funkcjonowali pracownicy. Polscy specjaliści są przyzwyczajeni do pracy mocno zadaniowej, zwykle indywidualnej, a jednocześnie ich doświadczenie w pracy zdalnej było większe, narzędzia były już przetestowane, więc doceniają ten model funkcjonowania – dodaje Jakub Strzemżalski.

Jak zauważają autorzy badania, jedną z przyczyn różnego podejścia do systemu pracy zdalnej może być sytuacja mieszkaniowa i różne możliwości stworzenia tymczasowego biura w domu.

Ogólnie jednak konsultanci IT na rynkach, na których działa 7N, chwalą sobie pracę zdalną. Większość z nich byłaby skłonna polecić tę formę współpracy swojemu znajomemu (średni wynik to 7,84 w skali od 0 do 10). Co ciekawe, najbardziej zadowoleni są z niej Polacy. Średnia uzyskana na podstawie odpowiedzi konsultantów z naszego kraju to 8,12. To więcej niż wynik wskazany w Indiach (8,06) czy Danii (7,82). Najważniejsza zaleta to uelastycznienie dnia, czyli większa swoboda w określaniu czasu pracy oraz mniejsze obciążenie dojazdami do pracy, co pozwala wygospodarować więcej czasu dla siebie. Jednak scenariusz, w którym branża przenosi się kompletnie na pracę zdalną, jest mało prawdopodobny.

– Może to być dobre rozwiązanie dla niektórych firm, na przykład bardziej produktowych lub skupionych na konkretnych rozwiązaniach – uściśla wiceprezes zarządu 7N. 

Tym bardziej że specjaliści IT dostrzegają także niedogodności pracy zdalnej, m.in. brak rutyny i ram czasowych, czyli klarownego oddzielenia pracy od czasu wolnego (45 proc. wskazań), samotność rozumiana jako brak fizycznego kontaktu z koleżankami, kolegami z biura (39 proc.) oraz przedłużone godziny pracy (38 proc.).

źródło: innowacje.newseria.pl